In de snel digitaliserende wereld van vandaag heeft de politiek een nieuw strijdtoneel gevonden: sociale media. Platforms zoals Instagram, Facebook en TikTok zijn cruciale ruimtes geworden voor politieke figuren om te communiceren, te engageren en soms zelfs strijd aan te gaan met tegenstanders. Volgens The Spec, vanaf 2024, interacteert bijna 60% van de wereldbevolking dagelijks op sociale mediaplatforms. Maar welke implicaties heeft dit voor politici en het publiek dat zij dienen?

Janis Irwin: Een Politicus van het Nieuwe Tijdperk

Neem bijvoorbeeld Janis Irwin. Als vertegenwoordiger van het Edmonton-Highlands-Norwood gebied heeft Irwin de kracht van sociale media benut met 72.000 volgers op Instagram alleen al. Een queer lid van de millenniale generatie, haar volgers krijgen een mix van haar persoonlijke en professionele leven te zien, waarmee de kloof tussen kiezer en gekozen wordt overbrugd op een manier die traditionele media nooit konden.

Irwins aanpak onderstreept een significante verschuiving in politieke betrokkenheid. Politici, ooit volledig afhankelijk van reguliere media, zijn nu curators van hun eigen verhalen, waarmee ze via persoonlijke kanalen direct hun kiezers bereiken. Deze authenticiteit resoneert met velen, maar gaat ook gepaard met uitdagingen en kritiek.

De Indringende Macht van Platforms

De invloed van sociale media is niet beperkt tot alleen politici. Bedrijven zoals Meta (eigenaar van Facebook en Instagram) en Alphabet Inc. (eigenaar van Google en YouTube) rapporteren duizelingwekkende winsten uit advertentie-inkomsten op deze platforms, waarmee hun reikwijdte en macht binnen de publieke sfeer wordt geïllustreerd. Vanaf 2024 bedroegen alleen de advertentie-inkomsten van Meta al meer dan 135 miljard dollar, een bewijs van hoe diepgeworteld sociale media in ons dagelijks leven zijn.

De statistieken spreken boekdelen. In Canada gebruikt ongeveer 80% van de bevolking deze platforms, met een gemiddelde dagelijkse tijd die bijna twee uur bedraagt. Of het nu een tiener in Ontario is of een senior in Alberta, de aantrekkingskracht van sociale media is onmiskenbaar.

Kritiek en Bezwaren

Echter, de invloed van sociale media is niet alleen maar welwillend. Gepersonaliseerde algoritmen creëren vaak echokamers, versterken bestaande overtuigingen en sturen gebruikers soms naar radicale ideologieën. Irfan Chaudhry, een academicus van de MacEwan University, benadrukt dat slechte acteurs online blijven bestaan omdat sociale media hen een macht en platform biedt die offline niet beschikbaar is.

Bovendien benadrukt de overgang van een potentieel positief platform naar wat Nenshi omschrijft als “een anti-sociaal slagveld” de donkere aspecten van online politieke betrokkenheid. Politici zoals Irwin worden geconfronteerd met ongebreideld vitriool en het monitoren van bedreigingen wordt onderdeel van een routine.

Janis Irwin illustreert hoe politici in dit complexe landschap navigeren. Ondanks de bedreigingen en negativiteit, benut ze haar online aanwezigheid om te pleiten voor hoop en gemeenschap, in het bijzonder voor gemarginaliseerde groepen. Door trolls te blokkeren en zich te richten op gemeenschapsopbouw zowel online als offline, proberen Irwin en anderen zoals zij de negativiteit te counteren met positiviteit en actie.

Een Oproep tot Voorzichtige Optimisme

Navigeren op sociale media in de politiek is vergelijkbaar met het bewandelen van een slappe koord. Het biedt ongekende toegang en betrokkenheidskansen, terwijl zowel politici als het publiek worden blootgesteld aan risico’s. Naarmate deze platforms blijven evolueren, moet ook onze benadering dat doen, om ervoor te zorgen dat deze tools democratische processen dienen in plaats van verstoren.

In een toekomst waarin digitale interactie onvermijdelijk is, herinneren mensen zoals Irwin ons eraan dat te midden van het lawaai en de chaos er potentieel is voor echte verbinding en vooruitgang.